Constant Verlag*

Group by
Language
 
.

Starhawk

Een heks bij de Wereldhandelsorganisatie

Vertaling Marleen Johanna Pas, Sarah Bracke

On-line version: http://www.constantvzw.com/cyberf/book/articles.php?pg=art6

Tot eind november vorig jaar was ik een redelijk mens. Toegegeven, ik ben al heel mijn volwassen leven een heks en sommige mensen zouden dat als onredelijk bestempelen. Ik ben ook al heel mijn leven politiek activist, maar ik ben geen jonge wilde radicaal meer. Ik ben 48, eerder overrijp dan rijp, een verantwoordelijke volwassene die haar bijdrage aan de samenleving levert, belastingen betaalt en de afwas doet na elke maaltijd. Velen zouden mij misschien als conservatief bestempelen: ik kam mijn haar, mijn piercings zijn beperkt tot één in elk oor, en ik heb geen tatoeages om mee op te scheppen. Ik was niet meer gearresteerd sinds de Golfoorlog.
Toch had ik mijn handen vol met politiek werk: onze gemeenschap organiseren rond ruimtelijke ordenings- en ontwikkelingsprojecten en de reconversie van bos in wijngaarden tegen te gaan; ondersteuningswerk voor een groep in El Salvador die rond duurzaamheid werkt; lesgeven en schrijven over Hekserij; en onze gemeenschap opbouwen volgens niet-hiërarchische machtsmodellen.

Ik voelde er weinig voor om naar de protesten tegen de top van de Wereldhandelsorganisatie [1] in Seattle te gaan. In kringen van de Reclaiming [2] gemeenschappen waren de meesten al maanden aan het organiseren, maar in het diepste van mijn hart voelde ik dat ik mijn tijd beter kon besteden aan het bestuderen van bosontginningsplannen en het schrijven van brieven naar de plaatselijke autoriteiten. Toch kon ik niet wegblijven. Uiteindelijk ben ik gegaan omwille van een oude vrouw die ik een aantal jaren geleden in de bergen van El Salvador ontmoette. Drie van ons brachten samen met Marta Bedevides - de coördinatrice van het duurzaamheidsproject dat door Reclaiming ondersteund wordt - een bezoek aan één van de coöperatieven in een afgelegen gebied op het platteland. We brachten de dagen wandelend door, kijkend naar de velden waarop ze hoopten fruitbomen en kokospalmen te planten, de geërodeerde heuvelflanken die ze hoopten terug te winnen en de zwarte kliffen waar slachtoffers van de Doodsescaders tijdens de oorlog geëxecuteerd waren. Die nacht vierden we samen een eenvoudig ritueel. De vrouwen van de coöperatie hadden altaren in vier richtingen klaargelegd, met mooie bloemen en kaarsen. Miguel, een jonge man die naar Guatemala gereisd was om er te leren over de Mayatradities die in zijn eigen land uitgeroeid waren, sprak voor zijn gemeenschap. Hermano Daniel, een Nahuat die samenwerkte met Marta, blies de trompethoornschelp. Ik, Aurora (ook van Reclaiming) en mijn stiefdochter Amie riepen de elementen van onze Noord-Amerikaanse heidense tradities aan.

We gaven een schelp door en lieten elke persoon vanuit zijn of haar hart spreken. Ik zei iets over naar het land luisteren en iets terug offeren. En toen sprak de oude vrouw. Ze was klein van gestalte, voorovergebogen door een leven van hard werken, gekleed in een simpele, met de hand geweven rok en katoenen bloes, en haar stem was zacht en verlegen. Marta vertaalde haar Spaans met een zwaar accent. ‘Maar señora,’ zei ze, ‘onze tradities zijn verloren gegaan. We weten niet meer wat we kunnen offeren. En als we het zouden weten, dan hebben we de juiste planten en vruchten niet. Ze groeien hier niet meer.’

Ik keek de kring rond en had een sterk gevoel van identificatie. Deze mensen zou ik geweest zijn als ik op deze plaats geboren was. Ze kampten met een aantal dingen waar wij ook mee kampen. Ook wij hebben ons erfgoed verloren. Wij weten ook niet meer wat we moeten offeren, noch waar we de juiste planten en vruchten kunnen vinden die onze voorouders kenden. Maar de levens van de andere mensen in de cirkel waren onmetelijk zwaarder dan het mijne. Zij hebben minder middelen, en ze dromen hun dromen tegen alle verwachtingen in.

De Wereldhandelsorganisatie vormt het hoogtepunt van het eeuwenlange proces van kolonisatie en exploitatie dat die oude vrouw van haar erfgoed en haar vruchten beroofde. De inheemse volkeren van El Salvador werden uitgemoord in de jaren 1930 om de macht te bestendigen van de heersende families. Die vergaarden grote rijkdommen met plantages waar de arbeiders eerder slaven waren. Hun afstammelingen, die van hun land verdreven werden, werken vandaag in de buitenlandse fabrieken, de zogenaamde ‘maquiladores’, voor vier dollar per dag. De maquiladores werden opgezet in de ‘Vrije Handelszones’, waar veiligheids-, arbeids- en milieuwetten niet gelden.

‘Vrij’ is een mooi woord, maar in ‘Vrije handel’ is het totaal misleidend. De enige vrijheid die erbij komt kijken is de vrijheid van de ondernemingen om kapitaal te bewegen over de hele wereld, de vrijheid van de speculanten om de geldmarkten te manipuleren, en de vrijheid van de rijken om geld uit de armen te persen. We leven in een wereld waarin 358 miljardairs evenveel verdienen als de armste 2,5 miljard mensen, een wereld waarin één man, Bill Gates, een jaarlijks inkomen heeft dat gelijk is aan dat van Pakistan!

In werkelijkheid heeft de Uruguay-ronde van de GATT (General Agreement on Tariffs and Trade) waarbij de Wereldhandelsorganisatie werd opgericht, de menselijke vrijheid enorm beperkt. Door hun bepalingen kunnen wetenschappers een patent nemen op organismes louter door hun DNA te beschrijven. Hierdoor kunnen ze boeren verbieden om zaden te bewaren, of samenlevingen verbieden om traditionele planten te gebruiken tenzij ze royalty’s betalen aan een buitenlandse onderneming. De bepalingen van de Wereldhandelsorganisatie overstijgen nationaal goedgekeurde wetten. Onder hun heerschappij wordt de staat Californië vervolgd omdat ze de giftige toegevoegde stoffen in diesel wilden verbieden. De VS kan geen produkten verbieden die door kinderen gemaakt zijn, of tonijn die gevangen wordt in netten die dolfijnen doden, of garnalen die binnengehaald worden met methoden die bedreigde zeeschildpadden doden. De Europese Unie kan geen hormonen in vlees verbieden, elke milieu-, arbeids- of veiligheidswet kan betwist worden als zijnde een ‘handelsbeperking’. Hun bepalingen worden opgesteld door niet-verkozen bureaucraten in gesloten bijeenkomsten in Genève. Hun werkzaamheden zijn geheim en er zijn geen publieke notulen van hun beraadslagingen. Het tribunaal van de Wereldhandelsorganisatie hoeft geen verantwoording af te leggen aan geen enkel civiel orgaan, en er is geen mogelijkheid tot beroep. Wat het in feite doet, is een globale corporatieve orde tot stand brengen die de soevereine staat overstijgt.

Mijn activisme is steeds uit mijn Hekserij voortgekomen. Geloven dat de aarde een levend wezen is, dat de natuur heilig is, dat alles onderling verbonden is, lijkt mij logischerwijze tot een aantal conclusies te leiden: de vernietiging van het milieu is een slechte zaak, onrechtvaardigheid en onderdrukking en armoede zijn ook niet goed, en als de wereld opgeblazen wordt door nucleaire wapens, dan bemoeilijkt dat enigszins de uitoefening van mijn geloof. Het is vanuit deze overtuigingen dat ik altijd de noodzaak gevoeld heb om te reageren.

[1De Wereldhandelsorganisatie (World Trade Oganisation of WTO) kwam tot stand in 1995, als de opvolger van de GATT (General Agreement on Tariffs and Trade) die kort na de Tweede Wereldoorlog opgericht werd. De WTO is een internationale organisatie, gevestigd in Genève, die zich bezighoudt met de internationale handel, en handelsovereenkomsten opstelt met het doel om de wereldhandel, in de misleidende neo-liberale taal, zo ‘effen, vrij, eerlijk en voorspelbaar’ mogelijk te laten verlopen.

[2“Reclaiming” of “The Reclaiming Tradition” is een gemeenschap van mannen en vrouwen die in de jaren 80 ontstond in Californië. Zij combineren spiritualiteit en activisme en baseren zich op de oude westerse religies, de magie van de “Godin” (de Immanente Levenskracht), hekserij. Via lessen, workshops en publieke rituelen onderwijzen ze elkaar en anderen. De organisatie is niet-hiërarchisch, niet dogmatisch, en distantieert zich van a-politieke “New Age” stromingen. Ze verzetten zich tegen elke vorm van onderdrukking en uitbuiting. Je kan geen “lid” zijn van Reclaiming. Meer informatie vind je op hun website: www.reclaiming.org

[Close]
Welcome to Constant Verlag

Constant Verlag is a repository of texts from the depth of the Constant Archives. Some of those texts were already available on line, others just saved on one of our harddrives; some written in French, others in English or Dutch; recent or as early as 1997. As most texts have been published under open content licenses, you are invited to use, copy, modify and redistribute the material.

More about Constant Verlag
More about Constant